"Αγαπώ... πολύ τη μαμά μου γιατί…"

Κάθε ένα από τα παιδάκια είχε πει τον κυριότερο λόγο, για τον οποίο αγαπάει τη μαμά του και, με τη βοήθεια της νηπιαγωγού, έφτιαξαν ένα κολάζ με τις απαντήσεις. Άρχισα λοιπόν να ψάχνω με περιέργεια την απάντηση, που είχε δώσει η Εβελίνα στην ερώτηση…

Τι απάντηση να είχε δώσει στο γιατί με αγαπάει;

• Μήπως γιατί περνάω χρόνο μαζί της, είμαι πάντα διαθέσιμη, την ακούω, της αφιερώνω χρόνο;
• Μήπως γιατί την πηγαινοφέρνω στο σχολείο, στο μπαλέτο, στα πάρτι, και σε κάθε είδους άλλες δραστηριότητες;
• Μήπως γιατί βάζω πρώτα τις δικές της ανάγκες και μετά τις δικές μου και κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να μην της λείψει τίποτα;
• Μήπως γιατί τη φροντίζω, την προστατεύω και την αγαπάω;

Όχι. Όχι. Και πάλι όχι…

Η απάντησή της ήταν:


Δύο λέξεις έχω να πω: