Η νεογνική και η βρεφική ακμή είναι ουσιαστικά το ίδιο πρόβλημα με την ακμή των εφήβων. Προκύπτει από την αλληλεπίδραση μεταξύ διάφορων τοπικών μικροοργανισμών, όπως βακτήρια και μύκητες, και των ορμονών που διαβιβάζονται από τη μητέρα.

Η νόσος διανύει μια προδιαγεγραμμένη πορεία και συνήθως υποχωρεί μόνη της ύστερα από λίγους μήνες. Αν τα εξανθήματα επιμένουν μετά τον 6ο μήνα της ζωής, απαιτείται ιατρική παρέμβαση.

Πώς εκδηλώνεται η νεογνική ακμή;

Η νεογνική ακμή εκδηλώνεται με μικρά, περιγεγραμμένα, ερυθρωπά επάρματα του δέρματος (βλατίδες), καθώς και φυσαλίδες εξανθήματος που περιέχουν πύον (φλύκταινες). Οι φαγέσωρες (μαύρα σημάδια) είναι σπανιότεροι. Τα εξανθήματα εμφανίζονται στα μάγουλα, το σαγόνι και το μέτωπο. Σπάνια εξαπλώνονται στον κορμό.

Πώς αντιμετωπίζεται η νεογνική ακμή;

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν απαιτείται θεραπεία, αφού το πρόβλημα υποχωρεί μόνο του. Σε σοβαρότερα περιστατικά, απαιτείται τοπική εφαρμογή αντιβιοτικών ή υπεροξειδίου του βενζοϋλίου κατόπιν σύστασης του παιδίατρου.