Ο όρος «στρεβλοποδία» (talipes equinovarus ή ραιβοϊπποποδία) δηλώνει μια συγγενή δυσμορφία που έγκειται στη συστροφή της θέσης ή του σχήματος του άκρου του ποδιού. Συγκεκριμένα, το εμπρόσθιο τμήμα του άκρου του ποδιού παρεκκλίνει προς τα μέσα και η θέση του αστραγάλου είναι τέτοια, ώστε το πέλμα στρέφεται προς τα μέσα και τα δάχτυλα βρίσκονται πιο κάτω από τη φτέρνα (ιπποποδία). Περίπου 1 στα 1.000 παιδιά γεννιούνται με στρεβλοποδία. Ένας μικρός αριθμός από αυτά τα παιδιά μπορεί να έχουν και άλλα προβλήματα υγείας, όπως η δισχιδής ράχη. Εντούτοις, τα παιδιά που γεννιούνται με στρεβλοποδία, είναι κατά τα άλλα υγιή.

Πώς εκδηλώνεται η στρεβλοποδία;

Το πόδι παρεκκλίνει προς τα μέσα και το εξωτερικό εμπρόσθιο τμήμα του άκρου του είναι στραμμένο προς τα κάτω και δεν μπορεί να μετακινηθεί στη θέση βάδισης. Αν μπορείτε να μετακινήσετε το πόδι του παιδιού στη θέση βάδισης, το παιδί σας δεν έχει στρεβλοποδία και δεν απαιτείται θεραπεία.

Πώς αντιμετωπίζεται η στρεβλοποδία;

Η θεραπεία πρέπει να ξεκινά αμέσως μετά τη γέννηση, ώστε να αποκομίζονται τα βέλτιστα αποτελέσματα. Το πρώτο πράγμα που θα κάνει ο ορθοπεδικός γιατρός είναι να μετακινήσει το προβληματικό πόδι στη φυσιολογική θέση και να το σταθεροποιήσει εκεί με γύψο για 1-2 εβδομάδες. Κάθε 1-3 εβδομάδες ο γύψος αφαιρείται, το πόδι τοποθετείται σε πιο φυσιολογική γωνία και τοποθετείται ξανά σε γύψο.

Κατά τον 3ο μήνα, το παιδί πρέπει να κάνει ακτινογραφία, προκειμένου να αποφασιστεί αν θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Περίπου το 75% των παιδιών με στρεβλοποδία υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση. Στην επέμβαση επιμηκύνονται οι τένοντες του εσωτερικού τμήματος του αστραγάλου.

Το πέλμα σταθεροποιείται προσωρινά με μεταλλικά καρφιά ή γύψο. Μετά την αφαίρεση του γύψου ή τη χειρουργική επέμβαση, το παιδί ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσει αφαιρούμενο νάρθηκα μέχρι το 1ο ή 2ο έτος. Παρά τις προσπάθειες γονέων και γιατρών, μερικά παιδιά με στρεβλοποδία έχουν ένα φυσιολογικό, λειτουργικό πόδι, το οποίο, ωστόσο, είναι μικρότερο, δύσκαμπτο και με μικρότερη κνήμη.

Περίπου 25% των παιδιών χειρουργούνται ξανά ύστερα από κάποιο διάστημα. Τα πέλματα των περισσότερων παιδιών με στρεβλοποδία, εφόσον υποβληθούν σε έγκαιρη θεραπεία, θα φαίνονται και θα λειτουργούν απολύτως φυσιολογικά.