Οι περισσότεροι γονείς μπερδεύονται και δεν μπορούν να καταλάβουν σε τι διαφοροποιείται ένας εφιάλτης από τον νυχτερινό τρόπο, που βιώνουν τα παιδιά.

Συνήθως οι εφιάλτες είναι η αιτία για το ότι ένα νήπιο ή ένα παιδί σχολικής ηλικίας ξυπνάει στο τελευταίο τρίτο του ύπνου (μεταξύ 4 και 6 το πρωί). Τότε είναι που κοιμόμαστε και πολύ βαριά, βρισκόμαστε στην REM φάση που λέμε!

Ο νυχτερινός τρόμος συνήθως συμβαίνει νωρίτερα, δηλαδή κατά τη 1 με 3 το πρωί.

Συνήθως είναι δύσκολο να γίνει διαχωρισμός, ωστόσο κάποια πράγματα μπορούν να σας βοηθήσουν να τα διακρίνετε.

Ενας εφιάλτης αντιμετωπίζεται πολύ καλύτερα. Το παιδί ξυπνάει και είναι ευκολότερο να το καθησυχάσουμε, ενώ όταν βιώνει νυχτερινό τρόμο, το παιδί ιδρώνει, κλαίει γοερά, αυξάνονται οι καρδιακοί του παλμοί, και πολύ δύσκολα θα καταφέρουμε να το ηρεμήσουμε!

Στον εφιάλτη τα παιδιά μπορούν να περιγράψουν τι είδαν, ενώ ο νυχτερινός τρόμος δεν είναι δυνατόν να περιγραφεί.

Οι νυχτερινές φοβίες μπορεί να είναι κληρονομικές, συνήθως συναντώνται σε αγόρια και συμβαίνουν σπανιότερα από άλλες φοβίες.

Αν πιστεύετε ότι το παιδί σας ταλαιπωρείται για μεγαλο διάστημα, απευθυνθείτε στον παιδίατρο ή σε παιδοψυχολογο.