Πώς μπορούμε να ελεγξουμε αν το παιδί μας έχει κάποιο πρόβλημα με την ακοή του;
Συνήθως τα παιδάκια που έχουν προβλήματα ακοής εκ γενετής διαγιγνώσκονται με το πρόβλημα από τους γιατρούς που τα εξετάζουν.

Όμως, υπάρχει περίπτωση, ένα παιδί, που περνά απανωτές ωτίτιδες να αντιμετωπίσει εν τέλει κάποιο θέμα με την ακοή του, το οποίο δεν θα πρέπει να μείνει χωρίς την απαραίτητη θεραπεία.

Παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν στην παιδική βαρηκοϊα είναι και η κληρονομικότητα, η μακροχρόνια λήψη αντιβιοτικών και η έκθεση σε δυνατούς θορύβους.

Ένα παιδάκι, που δεν ακούει καλά, μπορεί να καθυστερήσει να μιλήσει, ή να μην υπακούει στις συνεχείς παροτρύνσεις μας ή να μην επαναλαμβάνει κάτι, όταν του το ζητάμε.

Επιπλέον ένα αξιόπιστο τσεκάρισμα της ακοής μπορεί να γίνει, όταν το παιδί παρακολουθεί τηλεόραση ή ακούει μουσική.

Σε περίπτωση, που αντιληφθούμε ότι το παιδί μας δεν ακούει καλά, ενώ οι συσκευές εκπέμπουν ήχο σε μία ικανοποιητική ένταση, θα πρέπει να αναζητήσουμε κάποιον ειδικό, για να εκφράσουμε τους φόβους μας.

Πότε ανησυχούμε;

Συνήθως, μετά την ηλικία των τριών μηνών, οπότε και παρατηρούμε ότι δεν στρέφει το κεφάλι του προς την κατεύθυνση ενός δυνατού ήχου ή δεν ανταποκρίνεται με χαμόγελα και παιχνίδια, όταν κάποιος του μιλά.
Μετά την ηλικία του ενός έτους, το παιδί πρέπει να μιμείται απλούς ήχους και να λέει από δύο εώς δέκα λέξεις. Σε διαφορετική περίπτωση, θα πρέπει να ψάξουμε αν υπάρχει πιθανότητα να πάσχει από κάποια μορφή βαρηκοϊας.

Αργότερα, μετά την ηλικία των δύο ετών, το παιδί πρέπει να ακούει, όταν το φωνάζετε, να τραγουδά απεξω τραγουδάκια που του λέτε ή ακούει, να δείχνει ενδιαφέρον για τις κουβέντες των μεγαλυτέρων και να έχει φυσιολογική ποιότητα φωνής.

Σε περίπτωση που πιστεύετε ότι το παιδί σας χρειάζεται έλεγχο ακοής, μην το αμελείτε. Μιλήστε με τον παιδίατρό σας και αποταθείτε σε έναν εξειδικευμένο ωτορινολαρρυγγολόγο για παιδιά.