Τρεις μύθοι για τα δίγλωσσα παιδιά


Στη σύγχρονη εποχή είναι πολύ συνηθισμένο το φαινόμενο των μεικτών οικογενειών, δηλαδή οικογένειες στις οποίες ο κάθε γονέας μιλάει διαφορετική γλώσσα. Σε αυτές τις οικογένειες συνήθως τα παιδιά μαθαίνουν να μιλούν μία μόνο από τις γλώσσες των γονέων τους, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να γίνουν δίγλωσσα, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα η έλλειψη γνώσης σχετικά με τη διγλωσσία είχε επιτρέψει την δημιουργία κάποιων μύθων.

Ας δούμε τους πιο σημαντικούς από αυτούς:
  • ΜΥΘΟΣ #1: Η διγλωσσία μπερδεύει το παιδί. Ορισμένοι γονείς θεωρούν ότι αν μιλούν και τις δύο γλώσσες στο παιδί τους, εκείνο θα μπερδευτεί και δεν θα μπορεί να τις ξεχωρίζει. Ωστόσο σύμφωνα με έρευνες, από τους πρώτους έξι μήνες της ζωής τους, τα βρέφη είναι ικανά να ξεχωρίσουν δύο διαφορετικές γλώσσες.    
  • ΜΥΘΟΣ #2: Η διγλωσσία οδηγεί σε προβλήματα λόγου. Ορισμένα δίγλωσσα παιδιά πράγματι παρουσιάζουν μια μικρή καθυστέρηση στην έναρξη της ομιλία τους. Ωστόσο η καθυστέρηση είναι παροδική και δεν συμβαίνει σε όλα τα παιδιά που μεγαλώνουν με δύο γλώσσες. Ας μην ξεχνάμε ότι οι διαταραχές και τα προβλήματα λόγου εμφανίζονται και σε πολλά παιδιά που μεγαλώνουν με μία μόνο γλώσσα.    
  • ΜΥΘΟΣ #3: Το δίγλωσσο παιδί τελικά θα μιλά μια μεικτή γλώσσα. Συχνά οι γονείς φοβούνται ότι το παιδί τους δεν θα μάθει καμία από τις δύο γλώσσες σωστά και θα καταλήξει να χρησιμοποιεί μια δικιά του μεικτή γλώσσα. Η αλήθεια είναι πως τα παιδιά καταφεύγουν στη μίξη των δύο γλωσσών όταν προσπαθούν να αναπτύξουν το λεξιλόγιο τους ή όταν δεν θυμούνται μια λέξη. Μεγαλώνοντας όμως και καθώς κατακτούν καλύτερα και τις δύο γλώσσες, αυτή η μίξη σταματά.

Σε αντίθεση με τους παραπάνω μύθους, τα οφέλη της διγλωσσίας είναι πολλά. Σύμφωνα με έρευνες, τα παιδιά, που μεγαλώνουν με δύο διαφορετικές γλώσσες, αντιλαμβάνονται ευκολότερα διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμούς. Επίσης, εξοικειώνονται με διαφορετικούς τρόπους σκέψης, είναι καλύτεροι αναγνώστες και μαθαίνουν πιο εύκολα ξένες γλώσσες.