Και τί δεν θα’δινα να γύριζα για λίγο πίσω το χρόνο και να ξαναζούσα τα «θρυλικά» παιδικά και εφηβικά μου καλοκαίρια! Να κάνω δύο μήνες διακοπές –γιατι η μαμά μου είναι εκπαιδευτικός, να τσαλαβουτάω όλη μέρα στη θάλασσα, να είμαι μαυρισμένη από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβρη.

Να με κυνηγάει η μαμά μου για να μου βάλει αντηλιακό, αλλά και μπλουζάκι αφού παίζω όλη μέρα μέσα και έξω απο το νερό. Να με μαθαίνει κολύμπι ο μπαμπάς μου και εγώ να μη θέλω να αποχωριστώ τα μπρατσάκια μου. Να βάζω τα μπρατσάκια μου εκτός νερού και εκείνα να με πληγώνουν. Να παρακαλάμε εγώ και η αδελφή μου τον μπαμπά να μας πάρει στρώμα θαλάσσης και εκείνος να αρνείται, γιατί δεν μας εμπιστευόταν ακόμα. Να μας παίρνει τελικά στρώμα και εμείς να πηγαίνουμε όσο πιο βαθιά γίνεται.

Να πηγαίνω με το ποδήλατο να πάρω παγωτό για όλους μετά το μεσημεριανό φαγητό. Να κοιμάμαι -με το ζόρι- το μεσημέρι και να ακούω μόνο τα τζιτζίκια. Να πηγαίνω το απόγευμα να παίζω ηλεκτρονικά με τους φίλους μου και τα ξαδέρφια μου και μετά να πηγαίνουμε για πατινάζ. Να καθόμαστε όλη μέρα στη θάλασσα –αφού είναι ..."λάδι" σήμερα- και να φέρνει η μαμά το ταψί με τα γεμιστά, για να φάμε εκεί.

Να τρέχω να γυρίσω πρώτη στο σπίτι για να προλάβω ζεστό νερό για να κάνω μπάνιο. Να διαβάζω λογοτεχνικά βιβλία και να προσπερνώ τις σελίδες, επειδή κάποια τα βαριόμουν, αλλά δεν ήθελα να τα παρατήσω. Να κάνω ότι χαίρομαι, που διαβάζω και λύνω τις «χαρούμενες διακοπές». Να κάθομαι το απόγευμα στην αυλή με τη γιαγιά μου και τον παππού μου και να τρώγω βανίλια υποβρύχιο, ενω εκείνοι απολαμβάνουν τον ελληνικό καφέ τους με το παγωμένο νεράκι στον δίσκο. Να μαζευόμαστε όλη η παρέα το βράδυ και να παίζουμε «δολοφόνο». Να μυρίζει "φιδάκι" για τα κουνούπια παντού.

Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να ξαναζήσω τα εφηβικά μου καλοκαίρια. Να πηγαίνω για μπάνιο το πρωί με τους γονείς μου και το απόγευμα με τους φίλους μου στην «λλη παραλία». Να κάνουμε «πατητές» ο ένας στον άλλον. Να οργανώνουμε beach party το βράδυ και να ανάβουμε φωτιές στην παραλία. Να πίνω την πρώτη μου μπύρα. Να πηγαίνω στo club το Σάββατο και να πίνω fruit punch ή rosso antico με καλαμάκι. Να βολτάρω με το μηχανάκι του φίλου μου. Να καίω το πόδι μου στην εξάτμιση και να λέω ψέμματα στον μπαμπά μου την επόμενη μέρα. Και εκείνος φυσικά να μη με πιστεύει, αλλά να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Να μαθαίνω να οδηγώ μηχανάκι και να τρώω τα μούτρα μου. Να παίζω ατελείωτο τάβλι τα μεσημέρια στην παραλία.

Να κάνω πραγματικές διακοπές και να μη θέλω να τελειώσουν ποτέ.
Να είμαι ξέγνοιαστη. Ανέμελη, αισιόδοξη και ανυπόμονη για το μέλλον μου.

Θέλω και ο γιος μου να ζήσει όλα του τα καλοκαίρια του όπως τα έζησα εγώ... Σαν καλοκαίρια. Και να τα θυμάται για πάντα...