Τα φύλλα του μελισσόχορτου είναι ευεργετικά για την κατάθλιψη και την ένταση και γενικά για την αντιμετώπιση διαταραχών του νευρικού συστήματος, καθώς και στην αποφυγή ανάπτυξης έλκους. Βοηθάει την λειτουργία της καρδιάς, ηρεμεί τους έντονους παλμούς της, και διώχνει μακριά τη θλίψη και το άγχος επειδή επηρεάζει το τμήμα του εγκεφάλου που σχετίζεται με την ψυχική διάθεση!

Το Μελισσόχορτο, γνωστό και ως μελισσοβότανο, είναι ένα μονοετές βότανο που ανήκει στην οικογένεια Χειλανθή, την οικογένεια της μέντας. Οι Άγγλοι έχουν πειστεί τόσο για τις ανανεωτικές ιδιότητες του φυτού, που κάποτε το αποκάλεσαν το «ελιξίριο της ζωής»!

Το φυτό είναι ιθαγενές της νότιας Ευρώπης και της περιοχής της Μεσογείου, αλλά σήμερα καλλιεργείται σε όλο το κόσμο. Έχει ύψος 70 με 150 εκατοστά και τα φύλλα έχουν μια ήπια μυρωδιά λεμονιού. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού κάνει μικρά λευκά άνθη γεμάτα με νέκταρ, το οποία προσελκύουν τις μέλισσες και γι' αυτό, το γένος που ανήκει το μελισσόχορτο, πήρε την ονομασία Μέλισσα. Η μυρωδιά οφείλεται στο αιθέριο έλαιο που περιέχει κιτράλη, κιτρονελλάλη, λιναλοόλη και γερανιόλη.

Έχει φαρμακευτική δράση και γι αυτό, όπως οι Άγγλοι, πολλοί άλλοι πολιτισμοί ακόμα ήταν ερωτευμένοι με τις πολλές καλές ιδιότητες του φυτού. Είναι σαφές ότι το μελισσόχορτο βοηθάει το μυαλό να καθαρίσει, αυξάνει την αντίληψη και ενισχύει τη μνήμη.

Στην πραγματικότητα, ένα φημισμένο νερό που χρησιμοποιείται για την ανακούφιση του νευρικού πονοκεφάλου, στην πραγματικά είναι ένα μείγμα μελισσόχορτου, σε συνδυασμό με φλούδες λεμονιού, μοσχοκάρυδου και ρίζας αγγελικής. Η ιστορία έχει καταγράψει τις πολλές αρετές του μελισσόχορτου. Τόσο o Διοσκουρίδης όσο και ο Πλίνιος, είναι μεταξύ των Ελλήνων σοφών που πίστευαν ότι, θα ήταν χρήσιμο για την αντιμετώπιση της στο δηλητήριο για τα δαγκώματα από φίδια και σκορπιούς.

Η παραδοσιακή Ιατρική το έκρινε ως ένα φυτό ενεργό σε πολλούς τομείς, χρησιμοποιώντας το ως θεραπεία για οποιαδήποτε προβλήματα, από αέρια μέχρι δυσκολίες στον ύπνο, ακόμα και καρδιακά προβλήματα. Επίσης, τα λιωμένα φύλλα του μελισσόχορτου μπορούν να τριφτούν στο δέρμα, δρώντας ως εντομοαπωθητικό!

Το ρόφημα από φύλλα μελισσόχορτου, θεωρείται ότι, έχει αντισπασμωδική, αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση, ενώ δρα ως τονωτικό του κυκλοφορικού συστήματος και της καρδιάς. Επιπλέον έχει δειχθεί ότι, έχει αντιμικροβιακή δράση, αν και αυτή είναι πολύ πιο ασθενής από ότι άλλων φυτών. Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της αϋπνίας και διαφόρων πεπτικών διαταραχών. Τέλος, έχει αποδειχθεί πως βελτιώνει την πνευματική διαύγεια και τη μνήμη, ενώ έχει βοηθήσει σε μικρό αριθμό κλινικών δοκιμών ανθρώπους που πάσχουν από ήπια συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ.

Το μελισσόχορτο έχει επίσης δειχθεί ότι, διαθέτει ηρεμιστική δράση, καθώς μία έρευνα έδειξε πως μειώνει το άγχος. In vitro έρευνες έδειξαν πως, δρα ανασταλτικά στην τρανσαμινάση του GABA, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει τη δράση της ως ηρεμιστικό. Το υπεύθυνο συστατικό φαίνεται να είναι το ροσμαρινικό οξύ.

Το μελισσόχορτο έχει αντιθυρεοειδοτροπική δράση επίσης, καθώς είναι ανταγωνιστικός αναστολέας του υποδοχέα της TSH. Με αυτό το τρόπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία του σύνδρομο Γρέιβις και τον υπερθυρεοειδισμού.

Σήμερα, η σύγχρονη επιστήμη συνεχίζει να ερευνά πολλά από τα οφέλη αυτού του φυτού. Πολλές κλινικές δοκιμές οδήγησαν στην ανακάλυψη ενεργών συστατικών που υπάρχουν στο φυτό, τα οποία το κάνουν πολύ αποτελεσματικό ως μια ολοκληρωμένη θεραπεία. Τα τερπένια, συστατικά του πτητικού ελαίου του μελισσόχορτου με την ευχάριστη μυρωδιά, θεωρούνται ότι παράγουν τα ανακουφιστικά αποτελέσματα χαλάρωσης και εξαγωγής ευοσμίας.

Έχει επίσης βρεθεί ότι, το φυτό είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή, φαινολικά οξέα και άλλες ενώσεις οι οποίες είναι υπεύθυνες για την καταπολέμηση του έρπητα και για τις δράσεις ρυθμίσεως του θυρεοειδούς.


Πηγή: CapitalHealth