Η ανατροφή ενός παιδιού κατά την προσχολική ηλικία μπορεί να κρύβει αρκετές παγίδες. Διαβάστε τι θεωρούν οι ειδικοί ότι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς, ώστε να είναι προετοιμασμένοι.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ 11-13 ΩΡΕΣ ΥΠΝΟ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ

Αν το παιδί κουραστεί πολύ, το πιάνει γκρίνια κι αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολο τον ύπνο του. Πολλοί γονείς προσπαθούν να το κρατήσουν ξύπνια πιο αργά, ώστε να κουραστεί περισσότερο και να κοιμηθεί πιο εύκολα, αλλά κινδυνεύουν το παιδί να πάθει υπερένταση και μετά να μην κοιμάται με τίποτα, αλλά να κλαίει… δίχως αύριο.

Να θυμάστε ότι πρέπει να βάζετε το παιδί σας συγκεκριμένη ώρα για ύπνο, όχι να κοιμάται συγκεκριμένη ώρα. Αν δεν μπορεί να κοιμηθεί, απλά ζητήστε του να μείνει ήσυχα στο κρεβάτι μέχρι να αποκοιμηθεί.

ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΟΨΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑ ΕΩΣ ΤΑ ΔΥΟ

Συνήθως γύρω στα δεύτερα γενέθλιά του ένα παιδί ξεκινά να δείχνει ενδιαφέρον, για να βγάλει την πάνα του. Στην πράξη, όμως, πολλά το καταφέρνουν αργότερα, ακόμα και σε ηλικία τριών ή τεσσάρων ετών.

ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΟΙ… ΜΙΚΡΟΔΟΥΛΕΙΕΣ

Για να «χτίσετε» υπεύθυνα παιδιά, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από τις μικροδουλειές. Είναι συναρπαστικό πόσο εύκολα μπορεί να κάνει κάποια πράγματα ακόμα και ένα τρίχρονο, όπως να βάζει τις χαρτοπετσέτες στο τραπέζι ή (λίγο αργότερα) να μεταφέρει τα πιάτα και τα πιρούνια.

Μπορούν πολύ εύκολα να φέρουν τα ρούχα και τα παπούτσια τους, για να τα ντύσετε, να μαζέψουν τα παιχνίδια και τα άπλυτα ρούχα, να σας βοηθήσουν να ταΐσετε το κατοικίδιό σας.

Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΑ ΤΩΡΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ

Μπορεί η τηλεόραση να σας φαίνεται η καλύτερη μπέιμπι σίτερ, να σας δίνει χρόνο να κάνετε τις δουλειές του σπιτιού ή να ασχοληθείτε με τον εαυτό σας, αλλά μακροχρόνια δεν είναι ό,τι καλύτερο για το παιδί.

Χρειάζεται δημιουργικό παιχνίδι και παρέα, γιατί μπορεί να αποδειχθεί για αυτό ότι η τηλεόραση είναι ένα… χαζοκούτι.

ΑΝ ΒΡΙΖΕΙ, ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΕΤΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ

Μπορεί να σας ...γυρίζουν τα μάτια ανάποδα, κάθε φορά που το ακούτε να χρησιμοποιεί μια κακή λέξη, αλλά μην πάθετε νευρικό κλονισμό. Σε αυτήν την ηλικία δοκιμάζουν τα όρια και τις δυνάμεις τους. Θέλουν να δουν τις αντιδράσεις σας. Δεν χρειάζεται υπερβολή!

«Ξέρω ότι άκουσες αυτήν τη λέξη από κάποιον φίλο σου, αλλά ξέρω επίσης ότι εσύ ξέρεις κι άλλες λέξεις καλύτερες» θα ήταν μια υγιής αντίδραση, με πιο θετικά αποτελέσματα. Θέστε τα όρια για το ποιες λέξεις επιτρέπονται και ποιες όχι, αλλά αυτά τα όρια πρέπει κι εσείς να τα τηρείτε.