Ευγενία Μανωλίδου: Μιλά για το τέταρτο παιδί της


Η Ευγενία Μανωλίδου, πριν από 3 μήνες περίπου έγινε μαμά για τέταρτη φορά και έδωσε μια συνένευξη στο περιοδικό People, όπου μίλησε για την οικογένειά της και για το τέταρτο παιδί της.

«Ήταν το πρώτο μωρό που έκανα συνειδητά. Στα παιδιά φάνηκε πάρα πολύ περίεργο. Μάλιστα, δεν τους το είχα πει τον πρώτο καιρό. Τους το είπα όταν άρχισαν πια να ρωτάνε. Είχε αρχίσει να ακούγεται. Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που γραφόταν πως είμαι έγκυος, έτσι δεν ήξεραν αν πρέπει να το πιστέψουν ή όχι», είπε χαρακτηριστικά η Ευγενία Μανωλίδου.

«Επειδή τα δύο μεγάλα παιδιά είναι σε δύσκολες ηλικίες, ο Αλέξανδρος τελειώνει το σχολείο και η Θεοδώρα είναι στο φουλ της εφηβείας, δεν ήθελα να τους αναστατώσω και να τους αγχώσω. Ακόμα και όταν τους το ανακοινώσαμε, πήρε χρόνο για να το χωνέψουν. Οι μεγάλοι, βέβαια, έχουν τις παρέες τους, τη ζωή τους και έξω από το σπίτι. Για τον Περσέα ήταν πιο δύσκολο, γιατί ξαφνικά σταμάτησε να είναι ο μικρός της οικογένειας. Νομίζω πως στα μικρά παιδιά δεν αρέσει να έρχεται κάποιος και να διεκδικεί το χώρο τους» πρόσθεσε. 

Έχοντας κάνει το πρώτο της παιδί στα 20 και το τέταρτο στα 38, πλέον έχει κα­ταλήξει σε κάποια συμπεράσματα ζωής. «Αυτό που λέω στα παιδιά μου είναι «μην κάνετε παιδί πριν τα 30 σας». Πριν τα 30 θεωρώ πως δεν είσαι έτοιμος να γίνεις γονέας, στη σημερινή εποχή τουλάχι­στον. Από τα 20 μέχρι τα 30 θέλεις να κάνεις τις σπουδές σου, να κάνεις τις τρέ­λες σου, να ταξιδέψεις, να περάσεις καλά. Αν δεσμευτείς σε κάτι που δεν είσαι πραγματικά έτοιμος, μετά σου βγαίνουν απωθημένα και είναι εις βάρος των παι­διών». Η ίδια τι νιώθει πως άφησε πίσω όταν έγινε μητέρα μόλις στα 20; «Αυτό που μου άρεσε ήταν να μπαίνω σε ένα αεροπλάνο και να γνωρίζω κάτι καινού­ριο. Έφευγα χωρίς λεφτά, δεν με ένοιαζε, μου αρκούσαν τα εντελώς απαραίτητα. Ήθελα να ταξιδεύω, να πηγαίνω σε συ­ναυλίες, να ακούω μουσική, να γνωρίζω κόσμο. Αυτό είναι ένα κομμάτι που ακόμα, όταν έχω ευκαιρία, δεν το χάνω. Θα μπορούσα ίσως να έχω άλλη πορεία στη δουλειά αν δεν είχα κάνει μικρή παι­διά – αλλά και αυτό ποτέ δεν το ξέρεις. Το 2002, που έκανα τη δεύτερή μου συ­ναυλία στο Μέγαρο Μουσικής στη Βι­έννη, μου είχαν ζητήσει να μείνω για να κάνω πράγματα εκεί. Δεν μπορούσα, όμως, γιατί είχα δύο μικρά παιδιά. Κατά τα άλλα, όταν υπήρχε δουλειά, ποτέ δεν με κράτησαν πίσω τα παιδιά. Αυτό που σίγουρα επηρεάστηκε είναι ο όγκος της δουλειάς που έχω κάνει μέχρι σήμερα. Έχω γράψει ένα X αριθμό έργων. Αν δεν είχα παιδιά, θα ήταν επί δέκα».