Στην αγνότητα και την αφέλειά τους τα παιδιά είναι εύκολο να παραπλανηθούν από έναν άγνωστο και κανένας γονιός δεν θέλει κάτι τέτοιο για ευνόητους λόγους. Διαβάστε πώς μπορείτε να τους εξηγήσετε τον κίνδυνο.

Πριν ακόμα ξεκινήσετε τη συζήτηση με τα παιδιά σας θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι εσείς οι ίδιοι είστε ήρεμοι και ότι η φωνή σας δεν «βγάζει» ανησυχία ή φόβο για το ζήτημα, που είστε έτοιμοι να αναπτύξετε.

Όταν σιγουρευτείτε ότι είστε σε θέση, ανοίξτε τη συζήτηση λέγοντάς τους ότι στον κόσμο μας οι περισσότεροι άνθρωποι είναι καλοί, όμως ανάμεσά μας κυκλοφορούν και κάποιοι κακοί.

Επειδή δεν μπορούμε να καταλάβουμε από την εμφάνισή τους ποιοι είναι οι καλοί και ποιοι είναι οι κακοί, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να μην μιλάμε σε αγνώστους, όταν δεν είναι δίπλα οι γονείς.

Αυτή θα είναι η αρχή της κουβέντας σας για να τους δείξετε πόσο προσεκτικά πρέπει να είναι με τους αγνώστους. Τι σημαίνει αυτό;

• Δεν ανοίγουμε την πόρτα σε κάποιον άγνωστο.
• Αν κάποιος σας ζητήσει να ψάξετε ένα σκυλάκι, που έχει χαθεί στο πάρκο, μην τον βοηθήσετε, γιατί μπορεί να θέλει να σας κοροϊδέψει.
• Μην δέχεστε γλυκά από ανθρώπους, που δεν γνωρίζετε.

Ύστερα, ζητήστε από το παιδί να σας περιγράψει μια φανταστική ιστορία, ένα σενάριο, στην οποία ένας άγνωστος θα επιχειρήσει να το εξαπατήσει.

Όσο πιο αληθινά και σύντομα είναι τα λεγόμενά σας τόσο πιο κατανοητά γίνονται από τα παιδιά.

Κάθε φορά, που θα είστε έξω με το παιδί, και θα βλέπετε μία ευκαιρία για ένα ζωντανό παράδειγμα, μην τη χάσετε. Έτσι το μικρό σας θα μπορέσει να κατανοήσει πλήρως αυτό, που νωρίτερα του έχετε πει σε μια ιδιωτική συζήτηση.