Γράφει η Μιμή Ρουμπέκα - Κούλη -- Νηπιαγωγός

Υπάρχει άραγε άνθρωπος, που δεν θα ήθελε να τον αγαπούν, να τον πιστεύουν και να τον στηρίζουν οι γύρω του, ακόμα κι όταν δεν πετυχαίνει απόλυτα στο στόχο του;

Και δεν αναφέρομαι στα παιδιά μας…που πρέπει έτσι κι αλλιώς να απολαμβάνουν την ενθάρρυνση και τη στήριξη των μεγαλύτερων για να πιστέψουν στον εαυτό τους και να συνεχίσουν την προσπάθεια.

Αναφέρομαι στους γονείς!

Μήπως χρειάζονται και οι γονείς δυο λόγια ενθαρρυντικά για να πάνε παρακάτω;

Και οι γονείς είναι άνθρωποι, με ανασφάλειες, αγωνίες, λάθη, και ενοχές! Διαβάζοντας ο,τι υπάρχει και ακούγοντας ο,τι λέγεται σχετικό με την ανατροφή των παιδιών, κάθε γονιός πειραματίζεται και αγωνιά. Μόνο που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα η «τέλεια συνταγή αγωγής» άρα και ο «τέλειος γονιός» για να φέρνει το αποτέλεσμα που κάθε φορά επιθυμεί! Γιατί εδώ μιλάμε για ανθρώπους και μάλιστα με διαφορετικές προσωπικότητες!

Πολλοί γονείς στεναχωριούνται όλο και περισσότερο και άλλοι τα έχουν τελείως χαμένα.

Το κακό βρίσκεται στο γεγονός ότι δεν ξέρουν πώς να μεταχειριστούν τα παιδιά τους, ιδιαίτερα στο θέμα της πειθαρχίας, ώστε να τα πείσουν να συμπεριφέρονται σωστά. Αυτό προκαλεί συγκρούσεις, ενοχές και αποθάρρυνση. Γι’ αυτό:

Όποτε είμαστε απογοητευμένοι ή κάνουμε τη σκέψη: «Θεέ μου τα έχω κάνει όλα λάθος!» ας ηρεμήσουμε και ας σκεφθούμε τα πιο κάτω:

Τα λάθη

· Όλοι οι γονείς κάνουμε λάθη! Και φωνάζουμε χωρίς ιδιαίτερο λόγο και ξεσπάμε την ένταση της δουλειάς στο σπίτι και ξεχνάμε σημαντικά πράγματα ενίοτε, μα όλοι κάνουμε λάθη! Τα αναγνωρίζουμε, παραδεχόμαστε πως αυτά δεν μπορούν να καταρρακώσουν την αξία και την προσωπικότητά μας(διαχωρίζοντας την πράξη από το άτομο-όπως πρέπει να κάνουμε και με τα παιδιά) και προχωράμε με ψηλά το κεφάλι!

Η δύναμη της αγάπης

· Ας σκεφτούμε πως δεν μπορούμε να χτίσουμε τίποτα πάνω στην αδυναμία, μα μόνο πάνω στη δύναμη. Και αυτή είναι η δύναμη της αγάπης προς τα παιδιά μας!

Η ενίσχυση

· Ας χαρούμε κάθε φορά που κάποια νέα μέθοδος-προσπάθειά μας έχει καλά αποτελέσματα! Κι αν ξανακάνουμε τα ίδια λάθη, ας μην κατηγορήσουμε τον εαυτό μας. Αντίθετα να τον ενισχύσουμε (γιατί άλλος δεν θα το κάνει για μας) και αφού ξαναθυμηθούμε τις επιτυχημένες μας προσπάθειες, ας χαμογελάσουμε με τις αδυναμίες μας και ας προχωρήσουμε μπροστά!

Κάθε αρχή και δύσκολη!

· Ας μην αποθαρρυνθούμε, αν δούμε πως η δουλειά μας δεν αναγνωρίζεται. Τα δύσκολα, ιδιαίτερα των πρώτων χρόνων της ανατροφής και της διαμόρφωσης του χαρακτήρα των παιδιών μας, θα περάσουν τόσο γρήγορα και σύντομα, θα θαυμάσουμε τα καλά αποτελέσματα της σκληρής δουλειάς μας, μακροπρόθεσμα, γιατί χτίσαμε πάνω σε γερές βάσεις!

Η «παρεκτροπή»

· Kι αν παρεκτραπούμε τελείως καμιά φορά, ας παραδεχτούμε πως χρησιμοποιήσαμε μια μέθοδο αγωγής «χωρίς αξία» γιατί είμαστε και άνθρωποι εκτός από παιδαγωγοί. Ας μαζέψουμε τα «σπασμένα», και ας συνεχίσουμε!

Τέλος, πρέπει να θυμόμαστε συνεχώς, πως δεν υπάρχουν «τέλειοι γονείς» γι’ αυτό προσπαθούμε για την βελτίωση και όχι για την τελειότητα! Και κάθε μικρή βελτίωση μας πάει ένα βήμα μπροστά. Και κάθε βήμα μπροστά αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή ενθάρρυνσης για να συνεχίσουμε……