Γράφει η Νηπιαγωγός Μιμή Ρουμπέκα - Κούλη

Και μια μέρα (ή μια νύχτα, κατά προτίμηση) ξεμύτισε στη ζωή μας, μας έκανε γονείς και άνοιξε άπειρες καινούργιες πόρτες και παράθυρα στον κόσμο μας! Το μικρό μας, που πασχίζουμε με σώμα και ψυχή, καθημερινά να μεγαλώσουμε, είναι αυτό, που όταν «εισέβαλε» στη ζωή μας, την άλλαξε σίγουρα σε άπειρα επίπεδα!

Μας άνοιξε τα μάτια της ψυχής μας να δούμε, να κατανοήσουμε πράγματα καινούργια, που δεν είχαμε σκεφτεί ή φανταστεί στο παρελθόν, για τον εαυτό μας και τον κόσμο, μέσα από τα «δικά του μάτια»! Ζούμε μαζί του και παρατηρούμε από τις αντιδράσεις του τον τρόπο που σκέφτεται!

Ας πάρουμε λίγη χαρά απ τη χαρά του, λίγο γέλιο από το γέλιο του και τη φανταστική ανεμελιά του, για να κάνουμε τη ζωή μας πιο γλυκιά και την καθημερινότητά μας πιο υποφερτή!

Δείτε το! Είναι εκεί για να μας δείξει το πώς:

• Όταν πέφτει και χτυπάει, ζητάει μια αγκαλίτσα και ένα φιλάκι να παρηγορηθεί κι αυτό είναι το φάρμακο για τον πόνο του!

Άρα, μην ψάχνεις σε αντικείμενα την ανακούφιση από τον «πόνο» στη ζωή, αλλά ψάξε για αγάπη και αποδοχή!

• Του φοράμε τα καλά του ρούχα κι αυτό τα λερώνει ή τα πετάει από πάνω του στο δευτερόλεπτο, για να παίξει άνετα και με την ψυχή του!

Άρα, φόρα τα ρούχα για να νιώθεις άνετα και όχι για να κάνεις εντύπωση και ζήσε τη στιγμή!

• Του προσφέρουμε κούτες με παιχνίδια κι αυτό διαλέγει το παιχνίδι με φίλους στην αυλή ή το πάρκο.

Άρα, οι διαπροσωπικές σχέσεις είναι σημαντικότερες από τα υλικά αγαθά!

• Στα πρώτα του βήματα πέφτει και ξανασηκώνεται άπειρες φορές, μέχρι να μάθει να περπατά, χωρίς αυτό να το αποθαρρύνει.

Άρα, κάθε φορά που πιστεύουμε ότι αποτύχαμε, ας το δούμε σαν ένα στάδιο εξέλιξης πριν την επιτυχία, αφού είναι γνωστό ότι «ο επιμένων νικά»!

• Τα παιδιά δεν αγχώνονται για το παρελθόν, ούτε αγωνιούν για το μέλλον, απλά ζουν το τώρα και δίνονται ολοκληρωτικά στο παιχνίδι.

Άρα, αφού το χθες είναι ιστορία, το αύριο είναι άγνωστο, το τώρα είναι το μεγάλο «δώρο», οπότε ας το ζήσουμε!

• Τα παιδιά αγαπούν και εμπιστεύονται τους γονείς τους, γι’ αυτό νιώθουν ανέμελα και χαρούμενα.

Άρα, έχε πίστη, γιατί η πίστη φέρνει εμπιστοσύνη και αυτή, απίστευτη χαρά!

Τα παιδιά μας, είναι τα παράθυρα που αφήνουν το φως να μπει, είναι η ομορφιά που διορθώνει την ασχήμια του κόσμου, είναι η πυξίδα μας για να πορευόμαστε…