Τα παιδιά δεν έχουν εμπειρία και παραστάσεις για να αναγνωρίσουν το σωστό από το λάθος. Σε πρώτη φάση όμως θα πρέπει να μάθουν να παίρνουν αποφάσεις για θέματα που τα αφορούν και να μην είναι άβουλα:

• Το πρώτο ζητούμενο είναι να αρχίσει να μπαίνει στη νοοτροπία της λήψης αποφάσεων σε απλά ζητήματα της καθημερινότητας. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να δίνετε στο παιδί εναλλακτικές για κάθε θέμα, έτσι ώστε να διαλέγει αυτή που θεωρεί ότι είναι η καλύτερη.

• Μη φέρνετε το παιδί προ τετελεσμένου γεγονότος και μην το αιφνιδιάζετε με διλήμματα της τελευταίας στιγμής. Επειδή για τα περισσότερα θέματα που το αφορούν υπάρχει χρόνος να «ζυγίσει» τα δεδομένα χωρίς πίεση χρόνου, είναι χρήσιμο να τίθεται το ερώτημα έγκαιρα.

• Αν διαπιστώσετε ότι είναι αναποφάσιστο, προσπαθήστε να καταλάβετε το λόγο ή ακόμα και το ρωτήσετε να σας πει μόνο του τι το δυσκολεύει. Με αυτόν τον τρόπο, είναι πολύ πιθανό να αποκλειστούν κάποιες ανεδαφικές εναλλακτικές που είχε στο μυαλό του.

• Δώστε στο παιδί να καταλάβει ότι το κόστος μιας λάθος απόφασης που τυχόν θα πάρει, σπάνια είναι τόσο μεγάλο που να μην μπορεί να επανορθώσει. Αυτό το ξεκαθάρισμα από μόνο του θα το βοηθήσει να γίνει πιο αποφασιστικό στο μέλλον.

• Μια άλλη, μεγάλη αλήθεια που πρέπει να αντιληφθεί το παιδί είναι πως παίρνοντας μια απόφαση, δε σημαίνει ότι δε θα έχει δυνατότητα να δοκιμάσει και την άλλη επιλογή που απέκλεισε σε επόμενη ευκαιρία.