Στο άκουσμα ενός δεύτερου χειρουργείου σε ασθενή που έχει υποβληθεί ήδη σε θυρεοειδεκτομή οι αντιδράσεις που κυριαρχούν αρχικά είναι η απογοήτευση και ο φόβος. Απογοήτευση για το γεγονός ότι το πρόβλημα δεν έλαβε οριστική λύση με το πρώτο χειρουργείο και στη συνέχεια ο φόβος για το επικείμενο, αυξημένης επικινδυνότητας, αναπόφευκτο δεύτερο χειρουργείο αλλά και για τη νόσο που επανεμφανίστηκε και απαιτεί άμεση και οριστική
θεραπεία.

Η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών που χρειάζονται επανεπέμβαση πάσχει από καρκίνο θυρεοειδούς και η νόσος που επανεμφανίζεται αφορά μεταστατική διήθηση στους τραχηλικούς λεμφαδένες.

Η επιτυχημένη επανεπέμβαση δεν καθορίζεται μόνο τη στιγμή της διενέργειάς της από τον έμπειρο χειρουργό που θα την αναλάβει, αλλά πολύ νωρίτερα, από τη φάση σχεδιασμού της. Όλοι οι ασθενείς θα πρέπει να υποβληθούν σε μια σειρά εξετάσεων από τον θεράποντα ενδοκρινολόγο, οι οποίες θα εκτιμήσουν με απόλυτη λεπτομέρεια την κατάσταση του ασθενούς αλλά και την εξάπλωση της νόσου.

Η προεγχειρητική έμμεση λαρυγγοσκόπηση είναι απολύτως απαραίτητη για να διαγνώσει τυχόν παράλυση φωνητικής χορδής, λόγω βλάβης του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου κατά την πρώτη επέμβαση ή από τοπική επέκταση της νόσου. Με τον τρόπο αυτό, στην περίπτωση προϋπάρχουσας παράλυσης, μπορεί να τροποποιηθεί η στρατηγική του δεύτερου χειρουργείου, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα αμφοτερόπλευρης παράλυσης φωνητικών χορδών και ο κίνδυνος τραχειοτομής.

Επίσης η προεγχειρητική χαρτογράφηση λεμφαδένων πρέπει να πραγματοποιείται από πολύ έμπειρο ακτινολόγο, με σκοπό να εντοπιστούν όλα τα σημεία υποτροπής και να σχεδιαστεί μια χειρουργική επέμβαση που θα συμπεριλάβει όλες τις ομάδες των διηθημένων λεμφαδένων ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό ογκολογικό αποτέλεσμα.

Στον τομέα της πρόληψης των επανεπεμβάσεων κεντρικό ρόλο κατέχει η προεγχειρητική χαρτογράφηση λεμφαδένων και αυτό γιατί ο καρκίνος θυρεοειδούς έχει πολύ μεγάλα ποσοστά μεταστατικής επέκτασης στους επιχώριους λεμφαδένες. Η ένδειξη επανεπέμβασης τίθεται συνήθως μέσα στον πρώτο χρόνο από την αρχική επέμβαση και αφορά λεμφαδένες που προϋπήρχαν του πρώτου χειρουργείου, αλλά δεν είχαν διαγνωστεί προεγχειρητικά. Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό να γνωρίζει ο χειρουργός την έκταση της νόσου, ώστε να
συνοδευτεί η αρχική θυρεοειδεκτομή από τον ενδεδειγμένο σε έκταση λεμφαδενικό καθαρισμό και να μειωθεί η ανάγκη επανεπεμβάσεων για την πλήρη και οριστική θεραπεία των ασθενών.

Ευχαριστούμε τον κ. Κυριάκο Βαμβακίδη, χειρουργό ενδοκρινών αδένων, διευθυντή Τμήματος Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων Νοσοκομείου "Ερρίκος Ντυνάν" (www.drvamvakidis.gr).


Πηγή: Capital.gr