Παίρνουμε δύο δραστήρια και υπερκινητικά μικρά παιδιά – κατά προτίμηση αδέλφια. Τα δένουμε με τη ζώνη ασφαλείας στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου για να μην μπορούν να κουνηθούν. Βάζουμε μπροστά τη μηχανή και ξεκινάμε για τον προορισμό μας, μετρώντας ταυτόχρονα από μέσα μας μέχρι το δέκα. Πριν καν προλάβουμε να φτάσουμε στο πέντε, έχει εκδηλωθεί ο πρώτος καυγάς… Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε! Η συνταγή είναι εγγυημένη!

Οι λόγοι των καυγάδων; Πολλοί και διάφοροι:

• Με ακούμπησε!
• Μου πήρε την τσάντα!
• Τραγουδάει αυτό το απαίσιο τραγούδι!
• Κοίταξε από το δικό μου παράθυρο!
• Ανέπνευσε από το δικό μου οξυγόνο!

Το πιάνετε το νόημα…

Τις προάλλες λοιπόν, ήμασταν στο αυτοκίνητο και επιστρέφαμε από το σχολείο. Οι δεσποινίδες στο πίσω κάθισμα άρχισαν να επιδίδονται στο αγαπημένο τους σπορ…

Εβελίνα: Εγώ θα φορέσω αύριο το κοκαλάκι.
Εβίτα: Όχι εγώ θα το φολέσω, είναι η σειλά μου.
Εβελίνα: Τι λες; Αν μου το βάλει η μαμά, εγώ δεν μπορώ να της πω όχι, πρέπει να το φορέσω.
Εβίτα: Όχι! Σήμελα το φόλεσες εσύ, αύλιο θα το φολέσω εγώ!
Εβελίνα: Όχι εγώ!
Εβίτα: Εγώ!

Η Εβίτα νιώθει αδικημένη και ανυπεράσπιστη. Έχει μάστερ στο να βάζει τα κλάματα κι έτσι ξεσπάει αμέσως σε λυγμούς… (Έχουμε το δάκρυ σε πρώτη ζήτηση – ευχαριστούμε πάρα πολύ…)

Το οδήγημα όμως υπό την επήρεια κλαυθμών και οδυρμών είναι επικίνδυνο! Τα κορίτσια ξέρουν ακριβώς τι πρόκειται να συμβεί. Κάνω στην άκρη του δρόμου. Σβήνω τη μηχανή, ανάβω τα alarm. Η Εβελίνα δε λέει κουβέντα, η Εβίτα συνεχίζει να κλαίει. Ανοίγω το περιοδικάκι, που έχω στο κάθισμα του συνοδηγού. Ξεφυλλίζω καμιά δεκαριά σελίδες. Μετά από ένα λεπτό…

Εβίτα: Μαμά, ηλέμησα! Είμαι χαλούμενη τώλα!
Εγώ: «Ωραία!» Βάζω μπροστά τη μηχανή. «Και πού να σας λέω μια έκπληξη που σας έχω…»

Διευκρίνιση: Παρόλο που πάσχω από το σύνδρομο «υποστήριξης του μεγαλύτερου παιδιού» γιατί ήμουν κι εγώ το μεγαλύτερο παιδί στην οικογένεια και οι γονείς συνήθως αδικούν τα μεγαλύτερα αδέλφια ζητώντας τους να κάνουν τις περισσότερες υποχωρήσεις, βεβαιώθηκα ότι την επόμενη μέρα η μικρή Εβίτα δεν αδικήθηκε και τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία στο πολύ σοβαρό και πολύπλοκο ζήτημα που προέκυψε στο σπιτικό μας: Το ποιανής δηλαδή σειρά ήταν να φορέσει το ένα και μοναδικό, σπάνιο και ανεκτίμητο κοκαλάκι του ενός ευρώ…

Να θυμηθώ: Να κατεβάσω στο αυτοκίνητο κάνα-δυο ακόμα περιοδικά καθώς και κανένα σνακ. Καλύτερα να είμαι προετοιμασμένη για παν ενδεχόμενο…

Εσείς έχετε συναντήσει παρόμοιο πρόβλημα; Έχετε βρει αποτελεσματικό τρόπο για να το αντιμετωπίσετε; Αφήστε το σχόλιό σας!