Πριν από λίγες μέρες παρακολούθησα μια πολύ ωραία συζήτηση στο σχολείο της κόρης μου, με θέμα το παιχνίδι των παιδιών και το πόσο σημαντικό είναι στο χτίσιμο του χαρακτήρα τους αλλά και γενικότερα στη ζωή τους.

Εδώ λοιπόν αρχίζει η κουβέντα για το τι είναι πραγματικά παιχνίδι. Έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα σε σχέση με τη δική μας εποχή, αλλά νομίζω πως το πραγματικό παιχνίδι παραμένει σταθερή αξία για κάθε παιδί. Είναι πολύ σημαντικό, πέρα από τα παιχνίδια που θα κάνει με τους φίλους του ή ακόμη και με εμάς, να βρίσκει πάντα χρόνο και χώρο να παίζει μόνο του. Να φτιάχνει ανεμπόδιστα τους δικούς του κόσμους και τις περισσότερες φορές με τους δικούς του όρους.

Όλοι έχουμε ανάγκη από παιχνίδι. Όσο χρόνων και αν είμαστε. Φανταστείτε λοιπόν πόσο σημαντικό είναι στην παιδική ηλικία. Σκεφτείτε τους εαυτούς σας να μεγαλώνουν χωρίς παιχνίδι... Είναι πολύ βασικό να βρίσκουμε τους τρόπους έτσι ώστε τα παιδιά μας να παίζουν. Μόνα τους, με εμάς, η με άλλους. Φτάνει να υπάρχει χρόνος.

Έχουμε πέσει στην παγίδα να γεμίζουμε το χρόνο των παιδιών με διάφορες δραστηριότητες και ασχολίες και ξεχνάμε το σημαντικότερο. Μέσα από το παιχνίδι αισθάνονται ελεύθερα και εκεί είναι που δημιουργείται ο θαυμάσιος κόσμος τους, αλλά διαμορφώνεται και μεγάλο κομμάτι του χαρακτήρα τους.

Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε όμως και τι σημαίνει παιχνίδι για κάθε γονιό. Παιχνίδι δεν είναι σίγουρα η τηλεόραση ούτε ο ηλεκτρονικός υπολογιστής και περισσότερο τα παιχνίδια στο τηλέφωνο. Δεν είναι κακά όλα τα προηγούμενα, αλλά δεν μπορεί να είναι οι πιο βασικές ασχολίες του παιδιού. Η εποχή του ανέμελου παιχνιδιού στη γειτονιά χάνεται από τις μεγαλουπόλεις. Οφείλουμε όμως να δημιουργούμε τις ελάχιστες προϋποθέσεις και συνθήκες, ώστε τα παιδιά μας να παίζουν… τόσο απλά!

Να ξέρετε, πάντως, πως παίζοντας μαζί τους ξαναγίνεστε και εσείς παιδιά. Κάτι που είναι πολύ καλό για όλη την οικογένεια.