Από την πάνα ...στην τουαλέτα!

Δεν έχουν κανένα κίνητρο να περάσουν από την πάνα στη λεκάνη. Φορούν πάνα σε όλη τους τη ζωή και δεν έχουν όρεξη να αφήσουν αυτή την ευκολία. Άλλωστε, δεν είναι υποχρεωμένα να τις αγοράζουν, να τις κουβαλούν σε κάθε έξοδο και να τις πετάνε στα σκουπίδια.

Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά περιμένουν πότε θα είναι έτοιμοι οι γονείς για το επόμενο βήμα και όχι το αντίθετο.

Σε ποια ηλικία μπορώ να προσπαθήσω;

Εάν το μωρό σας έχει συμπληρώσει 22 μήνες ζωής και αναπτύσσεται φυσιολογικά και δεν πιέζεται από κάποια ξαφνική αλλαγή στη ζωή του, τότε θεωρητικά έχει την ικανότητα να αντιληφθεί πότε θέλει να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα, που κάνω;

Πριν ξεκινήσετε την προσπάθεια, πρέπει πρώτα να κάνετε μία βόλτα στα μαγαζιά και να προμηθευτείτε τουλάχιστον 10 εσώρουχα, αλλά και πλαστικές σακουλίτσες. Πετάξτε ή καλύτερα ΔΩΡΙΣΤΕ τις πάνες, που πιθανόν να έχουν μείνει στο σπίτι και ετοιμαστείτε.

Ποια είναι το πιο συνηθισμένο λάθος, που κάνουν οι γονείς;

Το πιο συνηθισμένο είναι η χρήση πάνας-βρακάκι. Ημίμετρο, που δεν βοηθά το παιδί να κατανοήσει τη διαφορά. Καταλαβαίνει ότι είναι ένα είδος πάνας, άρα δεν νιώθει την ανάγκη να πάει στην τουαλέτα.

Χρειάζεται επιβράβευση, όταν χρησιμοποιεί τουαλέτα;

Εννοείται!!! Με την επιβράβευση διαχωρίζει το σωστό και καταλαβαίνει ότι σας έχει ευχαριστήσει. Έτσι θα συνεχίσει να το κάνει. Εάν σας δει να αδιαφορείτε, θα έχει κι εκείνο την ανάλογη συμπεριφορά.

Εάν αρνείται έστω και να καθίσει;

Στα περισσότερα παιδιά βοηθά. Στην αρχή πείτε στο παιδάκι σας πως πρέπει να καθίσει δέκα δευτερόλεπτα στο γιογιό ή την τουαλέτα. Σιγά-σιγά μπορείτε να του ζητάτε να κάθεται περισσότερο χρόνο. Έτσι θα αρχίσει να νιώθει άνετα και να πηγαίνει με ευχαρίστηση.

Χρειάζεται επιμονή. Η μετάβαση από την πάνα στη λεκάνη δεν είναι το ίδιο εύκολη για όλα τα παιδιά του κόσμου. Καλύτερα να επιλέξετε την καλοκαιρινή περίοδο για αυτό το βήμα, μην πλένετε συνέχεια τα χαλιά του σπιτιού. Είναι πιο εύκολο να σφουγγαρίσεις!